جلسه توحید : 22/10/93
بعد از خواندن دعای فرج و دعای مطالعه بحث اثبات توحید از راه فلسفی را آغاز کردیم.
که به این نتیجه رسیدیم که راه های علمی وحسی به تنهایی وبدون وجود راههای فلسفی برای اثبات وجود خداوند کافی نیست . زیرا با وجود راه های علمی مانند نظم و خلقت فقط می توان فهمید که خدای ناظم و مدبر و عالم و خالقی و ..... وجود دارد که این تنها جهت ایمان آوردن و موحد شدن مفید است در صورتی که اگر کسی بپرسد موجد این خدای مدبر کیست ؟ باید با برهان عقلی و فلسفی وجود خدای یکتایی را اثبات کنیم که اولین صفتش اول بودن و لیس کمثله شیء است. قرار شد در جلسه بعدی توسط برهان صدیقین وجود خدا را ثابت کنیم .
در ادامه خانم زارع در مورد موضوع تنبیه بچه ها مطالبی را بیان کردند که در این مورد اعضا به مباحثه و ذکر تجارب خود پرداختند و به نتایج مفیدی نیز رسیدند مثلا: با بی بوجهی به رفتار نامطلوب فرزند به حذف این رفتار و با اهمیت دادن و توجه کردن به رفتارهای مطلوب فرزندان به تقویت رفتارهای مثبت کمک
می شود.
در این زمینه اعضا سئوالاتی را مطرح کردند که خواهشمندیم استاد گرامی پاسخگو باشند :
1ـ اصل تنبیه در تربیت لازم و مفید است ؟ و اگر لازم است از چه سنی و به چه صورتی باشد ؟
2ـ اگر تنبیه مفید نیست پس از چه راه هایی باید رفتارهای نامطلوب فرزندان را اصلاح کنیم؟
3ـ نظر اسلام در مورد تنبیه و تشویق چیست ؟
4ـ آیا کودکان ( خصوصا زیر هفت سال ) به موسیقی وآهنگ های شاد نیاز دارند؟
5ـ آیا می توان گفت اگر کودکان تا زیر هفت سال در مورد هر مسئله ای اشباع گردد بعد از این سن ، خود تصمیم می گیرد که راه درست کدام است ؟
6ـ به فرض در مورد مسائل حجاب و عفاف و نماز و موسیقی و یا استفاده از رسانه ها و امکانات روز جامعه ، آزاد باشد که به دلخواه خود هر کاری را انجام دهد ، آیا بعد از هفت سالگی می تواند انتخاب درست را بکند ؟